Ćwiczenia w chorobie de Quervaina.

Objawy choroby de Quervaina.

Choroba ta objawia się najczęściej poniższymi dolegliwościami:

• bardzo silnym, wręcz rwącym bólem w okolicy *wyrostka rylcowatego kości promieniowej przy wykonywaniu różnych ruchów kciukiem i nadgarstkiem: szczególnie przy odchylaniu nadgarstka, prostowaniu oraz odwodzeniu, przywodzeniu kciuka, pozycja „like”) i/lub przy silnym chwytaniu co uniemożliwia wykonywanie czynności życia codziennego

*wyrostek rylcowaty kości promieniowej jest to łatwo wyczuwalne pod skórą „zgrubienie”, dystalny fragment kości promieniowej, tej bliżej kciuka od strony jego podstawy

• wrażeniem osłabienia mięśni, sprawności i funkcjonalności ręki
• bolesnością uciskowa (przy dotyku)
• bolesnym przeskakiwaniem ścięgien
• napiętymi ścięgnami, pogrubioną pochewką, gdyż ze względu na drażnienie pochewki puchną i pojawia się stan zapalny, a ciepłota jest zwiększona oraz pojawia się obrzęk
• objawem „mokrej skóry”-  trzeszczeniem podczas poślizgu, ruchu ścięgien
• przeczulicą w okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej co może być objawem uciśniętego nerwu pośrodkowego, czyli zespołu cieśni nadgartska.

Ćwiczenia w chorobie de Quervaina

Po ustąpienie stanu zapalanego i najlepiej zastosować rozciąganie oraz ćwiczenia czynne i oporowe (w późniejszym etapie)

Przykładowe ćwiczenie, które powinny być wykonywane w bezbolesnym zakresie ruchu:

• Rozciąganie ręki przez wykonanie wyprostu palców (palce kierowane do góry) z elastycznym oporem np. gumy thera band lub stosowanie trenera dłoni typu siatka thera-band.

• Dobrze stosować ćwiczenia w pozycji testu Finkelsteina, ponieważ zmniejszany jest ucisk na ścięgna, a mięśnia się odbudowują.

• Ćwiczenie: Wyciągamy przed siebie rękę (prostą) grzbietem do góry i zginamy w dół dłoń, a drugą ręką możemy delikatnie docisnąć do siebie palce dłoni, która ćwiczy i chwilkę przytrzymać. Ten sam manewr powtarzamy przy prostowaniu ręki, czyli palce są kierowane teraz do góry.

• Ćwiczenie: Łączymy opuszki wyprostowanych palców I oraz V, czyli kciuka i palca małego na kilka sekund, a następnie rozluźniamy dłoń. Powtórz kilka razy.

Leczenie operacyjne:

Po okołu 8 tygodniach bezskutecznej walki, kiedy metody zachowawcze nie przyniosły żadnych rezultarów pacjent może zostać zakwalifikowany do operacji, która polega na przecięciu troczka, wycięciu pochewek ścięgnistych w odpowiednich miejscach i usunięciu zrostów (pozapalnych). Po operacji bezwzględnie należy nosić szynę dostosowaną przed zabiegiem, a do 6 tygodni nie można w pełni obciążać ręki. Pod okiem fizjoterapeuty wykonywa są ćwiczenia oporowe, lecz za zgodą lekarza.